Ημερολόγιο του 2015

«Οικήματα ανθρώπου-ποιήματα του χρόνου»

Μέσα στην κατοικία, λένε,  καθρεφτίζεται όλη η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου, έτσι όπως αποτυπώνεται από τις επιλογές του στην αρχιτεκτονική δομή και τη διακόσμηση, εσωτερική και εξωτερική και εκφράζεται μέσα από την πρακτικότητα της λειτουργίας των κτισμάτων που οικοδομεί.

Ο  «Μεγάλος» Αϊ-Γιώργης ευτύχησε να δει τα παιδιά του να προκόβουν στην ξενιτιά και σαν αντιγύρισμα-αντίδωρο στη αγαπημένη γενέθλια γη, ο τόπος κοσμήθηκε από μια σειρά οικημάτων που «στρίμωξαν» μιαν όμορφη ματαιοδοξία στη μεγαλοσύνη του φυσικού τοπίου. Η οικονομική άνεση των αϊγιωργιτών  στα τέλη του 18^ου αι. –αρχές του 19^ου έφερε μιαν οικοδομική κινητικότητα στο χωριό δημιουργώντας οικήματα-σημεία αναφοράς για τις νεότερες γενιές. Με μια διάθεση εμπλουτισμένου- από αποικιακό ύφος ένεκα της αιγυπτιώτικης επιρροής- νεοκλασικισμού και μιας αρχιτεκτονικής «παρακμής» της λαϊκής κατοικίας υψώθηκαν κτίσματα που και σήμερα ακόμα εξακολουθούν να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της προσοχής τόσο των ντόπιων όσο και των επισκεπτών.

 Το τοπίο φιλοξένησε στο πέρασμα των καιρών πυργόσπιτα των αρχόντων, και μονόχωρα οικήματα του λαϊκού στοιχείου, νεοκλασικά σπίτια και βορειοελλαδίτικου «ρυθμού»  οικοδομήματα σε μια μοναδική αρχιτεκτονική συνύπαρξη, ένα ιδιότυπο βουβό «διάλογο» αρχιτεκτονικών δημιουργιών σε μια αμφίδρομη σχέση αλληλοεπιρροής.

Στις σελίδες του παρόντος ημερολογίου παρουσιάζονται ορισμένα από τα κτίσματα εκείνα που αποτελούν χαρακτηριστικές αρχιτεκτονικές εικόνες του Αϊ-Γιώργη, όπως τα συνέλαβαν με το φακό τους δημιουργικοί στις «αναγνώσεις» τους εραστές του ανήσυχου φωτογραφικού πνεύματος που αποθανατίζει το εφήμερο φανταστικό και του προσδίδει μια πινελιά διαχρονικότητας.

 

Το φετινό-για το 2015-ημερολόγιο του Πολιτιστικού-Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγίου Γεωργίου Νηλείας "Ο Κένταυρος" παρουσιάζει μια σειρά από αρχιτεκτονικά "κοσμήματα" του τόπου μας καθώς και καλαισθητικές λεπτομέρειες τους, επιθυμώντας να προκαλέσει το ενδιαφέρον των εν δυνάμει φίλων και μελλοντικών επισκεπτών του χωριού αλλά επίσης να υπενθυμίσει στους συμπατριώτες-συντοπίτες μας πόσο ο άνθρωπος μπορεί με τις πεπερασμένες στο χρόνο δημιουργίες του να εμπλουτίσει και να συναγωνιστεί την απαράμιλλη ομορφιά του διαχρονικού φυσικού τοπίου.